- yerbəyerdən
- нареч.1. с разных мест, отовсюду. Yerbəyerdən soruşmaq спрашивать отовсюду2. со всех сторон. Yerbəyerdən səslər ucaldı со всех сторон раздались голоса
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yerbəyerdən
Смотреть что такое "yerbəyerdən" в других словарях:
yerbəyer — z. 1. Hər biri öz yerində; qaydada, müntəzəm. Məclis əhli yerbəyer əyləşdilər. «Aşıq Ələsgər». <İlyas:> . . O kişilərdən gələn kağızları yerbəyer saxlasın. S. R.. Yerbəyer etmək (eləmək) – 1) hər şeyi öz yerinə qoymaq, nizam və səliqə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cığ-bığ — Yerbəyerdən çıxan, anlaşılmayan, qarışıq nazik səslər, səs küy. <Molla Hüsü:> Bu gün – sabah gözümüzü açıb görəcəyik ki, atasından, anasından bixəbər əcinnələri doldurublar <məscidə>, cığbığdan qulaq tutulur. . M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cığ-vığ — Yerbəyerdən çıxan, anlaşılmayan, qarışıq nazik səslər, səs küy. <Molla Hüsü:> Bu gün – sabah gözümüzü açıb görəcəyik ki, atasından, anasından bixəbər əcinnələri doldurublar <məscidə>, cığbığdan qulaq tutulur. . M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qığıldaşmaq — qarş. Bir yerdə, hamı birdən qığ qığ səs çıxarmaq (körpə uşaqlar haqqında). // Yerbəyerdən qığıldamaq. Qarğa kimi çox da qığıldaşmayın; Ay cücülər, bəsdi, cırıldaşmayın! Ə. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığırışmaq — qarş. Bir ağızdan hamı çığırmaq, hamı birdən yerbəyerdən çığırmaq; bağırışmaq. Arvad qışqırdı, uşaqlar çığırışdılar, məcməyi üzüqoylu çevrilib, dolmanın hərəsi evin bir küncünə diyirləndi. Ç.. Kənd qızları bir birini itələyir, zarafatlaşır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dehade — is. dan. Arası kəsilmədən demə, yerbəyerdən demə, söyləmə, danışma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ellik — 1. sif. Bir yerin bütün camaatına, elinə məxsus olan, bütün xalqa aid olan; ictimai, ümumi. Ellik bağ. Ellik yol. Ellik bayram. Ellik təsərrüfat. – <İldırım:> Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz, azad istəyidir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kişili-arvadlı — top. Həm kişilər, həm qadınlar; hamı. Ya rəbbi! – deyə bu dəfə kişiliarvadlı bütün məclisdəkilər yerbəyerdən səsləndilər. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
minnət — is. <ər.> Edilən hörmət və yaxşılığa qarşı daxilən duyulan borcluluq hissi, özünü borclu bilmə. ◊ Minnət çəkmək – 1) hörmət və yaxşılıq qarşısında özünü borclu bilmək. <Xoca Əziz:> İgid də igiddən çəkərmi minnət! «Koroğlu»; 2) bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəs — 1. dan. bax bəs 2. Camaat yerbəyerdən dərvişi alqışlayıb deyirdilər: – Pəs belə padşah olmaz. (Nağıl). . . Pəs rəfiqlərimizi intizarçılıqdan çıxartmaqdan ötrü gənə gərək bir neçə söz ərz edəm. . C. M.. 2. is. <fars. pəst> Aşağı səs, alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
